Indland part 4: Safari og matareitrun

Í dag er mánudagur og ég er búin að vera veik í viku. Einhversstaðar á milli Jaipur og Ranthambore náði ég mér í þessa líka fínu matareitrun og endaði með því að vera lögð inn eftir fimm ógeðisdaga og tvo mismunandi lyfjakokteila. Sem betur fer vorum við í Delhi þegar ég var lögð inn og ég endaði á þessum líka svaka fína spítala þar sem ég er búin að fá tip topp þjónustu og sónarmyndir af matareitrunar maga og blóðprufur og ég veit ekki hvað.

En ég er s.s. orðin frísk og komin á nýjan lyfjakokteil næstu daga svo ég falli alveg örugglega ekki aftur í sama farið. Ég sit núna á sjúkrarúminu mínu og bíð eftir að vera útskrifuð á meðan besti kærasti í heimi er að borga reikninginn (hann er búin að standa sig yndislega og t.a.m. búin að láta sig hafa harðan gervileðursófa sem rúm síðustu tvær nætur). Mig klígjar reyndar hrikalega við indverskum mat (og þakka fyrir allan vestræna skyndibitann hér í Delhi) ennþá eftir þessi veikindi en ég lít allavega rosa vel út í bikiní!

-----------

Síðustu vikuna áður en ég varð veik heimsóttum við þrjár borgir og fórum í tvö safari.

Við fórum frá Jodpur til Jaisalmer sérstaklega í þeim tilgangi að ríða á kameldýrum í Thar eyðimörkinni og sofa undir stjörnubjörtum himni.

Ég komst að því að svona kamel safari er ekki alveg minn tebolli. Þetta var í fyrsta lagi ógeðslega óþægilegt (lesist sársaukafullt) og svo er landslag í eyðimörk semí leiðinlegt til lengdar. Sandur er heldur ekki þægilegt rúm. En stjörnubjarti himininn var yndislegur og það var að sjálfsögðu mjög gaman að prófa þetta once in a lifetime dæmi (með áherslu á once).

Þetta var samt pínu eins og þjóðhátíð í Eyjum. Þrátt fyrir að það sé rigning og maður þurfi næstum að slást til að komast inn í Herjólf eftir marga klukkutíma í röð þá verður minningin æði um leið og maður er kominn heim og búinn að fara í sturtu.

Frá Jaisalmer héldum við til Jaipur (ekki örvænta þó svo að nöfnin á borgunum séu ruglingsleg... við ruglumst sjálf en getum loksins skilið túrista á Íslandi sem kvarta yfir því að allir bæir heiti það sama). Jaipur er partur af "Gullna þríhyrningnum" þ.e.a.s. ein af helstu túristaborgum Indlands. Fyrsta daginn okkar í borginni vorum við bara í einhverju stússi að senda dót sem við höfðum keypt á mörkuðum í Jaisalmer. Við eigum s.s. núna antik glugga og höldur og hanka í miklu úrvali. Og því ákváðum við seinni daginn að ráða okkur rickshaw gaur sem keyrði með okkur um alla borg til að sjá svona það helsta. Hann var æði! Þvílíkt skemmtilegur og fyndinn og forvitinn um okkur. Við skoðuðum fáránlega flottan garð með nokkura alda gömlum stjörnuspeki búnaði, sáum enn eitt virkið á fáránelga flottum stað í miðri fjallshlíð, keyrðum í gegnum gömlu borgina og borðuðum rugl góðan indverskan mat. Hann fór með mig til konu sem gerði svaka fínt henna, leyfði bæði Einari og mér að keyra kaggann sinn og fór með okkur í textíl versksmiðju þar sem ég keypti fjögur ullarsjöl og silki sem verður hugsanlega notað í brúðarkjólinn. Talandi um a days work!!

Næsta stopp var Ranthambore þjóðgarðurinn þar sem við vonuðumst til að sjá tígrisdýr. Við gistum á Tiger safari resort (resort þýðir augljóslega eitthvað annað á Indlandi en alls staðar annarsstaðar) og fórum þaðan í tvö safari. Fyrri ferðin var alveg mögnuð. Við sáum engin tígrisdýr en við sáum fersk spor í sandinum og fullt, fullt, fullt af fallegri náttúru og yndislegum dýrum. Við sáum t.d. antilópur og vá hvað þær eru allt öðruvísi en ég hélt. Þær eru massífar.... nánast eins og feitir hestar og ég get bara ekki séð fyrir mér að þær geti hlaupið undan tígrisdýri. En það var samt slatti af þeim þarna svo augljóslega geta þær það.

Seinna safaríið var á öðrum stað í þjóðgarðinum þar sem var nákvæmlega ekkert annað að sjá en þurr gróður og þurrir vegir. Við sáum líka ný spor þar og heyrðum apa kalla viðvörunarköll rétt hjá okkur en sáum ekki neitt. Ég komst eiginlega að þeirri niðurstöðu að það væru engin tigrísdýr þarna. Leiðsögumennirnir færu bara með svona spor maker þarna á morgnana svo að fólk kæmi aftur... smá svona til að minnka vonbrigðin. Daginn eftir hitti ég svo túrista sem höfðu séð æðislegt tígrisdýr í sínu safaríi þann morguninn. Þau eru s.s. þarna - við vorum bara óheppin.

Þennan morgun byrjuðu svo veikindin. Ég hringdi strax á lækni (af gamalkunni reynslu) þegar við vorum komin til Pushkar sem var næsta stopp og lá allan tíman þar í rúmminu. Einar sagði mér að þessi borg hefði ekki verið neitt sérstök og ég trúi því auðvitað - enda sá ég ekkert af borginni sjálf. Næst tók við viðbjóðslega erfið lestarferð til Delhi og síðan við komum hingað tókst mér að taka hálfan dag í að skoða National Museum og Nýju Delhi áður en ég gat ekki meir og fór upp á spítalann.

Í dag er planið svo að leigja okkur bílstjóra og fá hann til að keyra okkur um helstu staðina í borginni og fara á T.G.I Fridays að borða kvöldmat (Thank goodnes it's Friday hahaha). Á morgun tökum við svo lest til Agra. Jibbý ég get ekki beðið eftir að verða aftur glaður og virkur túristi!!!

Skrifað á Sanjeevan Medical Research Centre í Delhi þann 14. mars klukkan 13:00.

Comments

[Sigurjón Arthur Friðjónson]

Þetta er greinilega algjört ævintýri hjá ykkur og ég hlakka til að sjá myndirnar !!og heyra allar sögurnar :-)
Ástarkveðjur frá pabba og Vilmu !

[Gerður Rún]

Mikið er þetta spennandi hjá ykkur, og mikið er ég glöð að þú ert orðin hress elsku Margrét mín...hafið það ótrúlega gott, gaman að fylgjast með ykkur :)